Μέλη ΔΕΠ
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Αν. Καθηγήτρια
Τμήματος Τμήμα Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας
Η Βιλελμίνη (Βίλμα) Καραγιάννη είναι Βιοστατιστικός. Αποφοίτησε από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Στατιστική και Οικονομετρία με έμφαση στη Βιοστατιστική στην Τουλούζη (Πανεπιστήμιο Τοulouse I Capitole), και στην Βιομετρία/Βιοστατιστική στο Πανεπιστήμιο Claude Bernard της Λυών (Lyon I, Ιατρική Σχολή Λυών ). Διδακτορικό απέκτησε από το Πανεπιστήμιο Claude Bernard της Λυών (Lyon I, Ιατρική Σχολή Λυών ) με ειδίκευση στα μοντέλα λήψης αποφάσεων στη Δημόσια Υγεία. Μετεκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ (Ιnstitute of Statistical Education, Arlington) στη μετα-ανάλυση και στις σύγχρονες μεθόδους εξόρυξης δεδομένων.
Εργάστηκε ως Ερευνήτρια- Προιστάμενος Τμήματος στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας , στο Παρατηρητήριο Απασχόλησης του ΟΑΕΔ (ΠΑΕΠ) . Επίσης, σαν επιστημονικός συνεργάτης για μια τριετία στο Πανεπιστήμιο Πειραιά (Τμήμα Πληροφορικής ). Εχει συμμετάσχει σε μεταπτυχιακά προγράμματα καθώς και σεμινάρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου
Διετέλεσε Επιστημονικός Σύμβουλος στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αντιπρόεδρος του Δ.Σ του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ) και του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) . Διετέλεσε εξάλλου μέλος πολλών Επιτροπών του Υπουργείου Υγείας για το φάρμακο καθώς και εισηγήτρια στην Επιτροπή για τον Kατάλογο Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων . Συμμετείχε σε διεθνείς επιστημονικές επιτροπές σαν expert σε θέματα Συνθηκών Εργασίας (ΑCTEUR group), μεθοδολογίας κλινικών μελετών PRECIS tool group), ενώ είναι σύμβουλος μεγάλων πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών σε αντίστοιχα θέματα (κλινικές-φαρμακο-οικονομικές μελέτες).
Εχει εκδόσει τρεις μονογραφίες ενώ έχει πραγματοποιήσει πάνω από 50 εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά. Εχει ενεργό συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα που επικεντρώνονται στην επιδημιολογία, στη δημόσια υγιεινή και στις αξιολογήσεις (κόστους-αποτελεσματικότητας, κόστους-χρησιμότητας, κόστους οφέλους) κυρίως χρόνιων νοσημάτων.