Φορεις Συνεργασιας Πρακτικης Ασκησης
Φορεις Συνεργασιας Πρακτικης Ασκησης
Η Πρακτική Άσκηση στα πλαίσια του ΔΠΜΣ είναι ένας σχεδιασμένος κύκλος δράσης μικρής χρονικής διάρκειας στόχο έχει την αλληλεπίδραση του εκπαιδευόμενου πληθυσμού σε ειδικά επιλεγμένους εκπαιδευτικούς, ευρύτερα παιδαγωγικούς, κοινωνικούς Φορείς. Η ερευνητική εργασία σε σχολικές μονάδες γενικής και ειδικής αγωγής, Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Μουσεία, Φορείς Παιδείας Τέχνης & Πολιτισμού που διακρίνονται για τα σύγχρονα συμπεριληπτικά προγράμματα λειτουργίας και τις καινοτόμες εφαρμογές τους, στοχεύει να ενισχύσει νέους προβληματισμούς στους ασκούμενες και τις ασκούμενες και να φέρει επαρκή αναστοχαστική γνώση σε βασικούς άξονες της Σύγχρονης Παιδαγωγικής σε σύνδεση με τις Νέες Τεχνολογίες, την Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης και την Εκπαιδευτική Ψυχολογία.
Η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών ιδρύθηκε το 1972 για να αντιμετωπίσει τη μεγάλη ανάγκη πρόνοιας για τους ανθρώπους που πάσχουν από εγκεφαλική παράλυση, στον τόπο μας. Εξυπηρετεί καθημερινά 240 παιδιά, νέους και ενήλικες κι εξακολουθεί να είναι η μοναδική οργάνωση ιδιωτικού δικαίου στην Ελλάδα που προσφέρει οργανωμένα προγράμματα σε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών και σε άτομα με βαριά κινητική αναπηρία. Υλοποιεί πλήθος εκπαιδευτικών σεμιναρίων & μετεκπαιδεύσεων που στοχεύουν στην αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τα άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα, μέσω δε των διαφόρων δομών της, συμμετέχει και υλοποιεί πλήθος ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Ως μέλος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εγκεφαλικής Παράλυσης, οι άνθρωποι της Εταιρείας πιστεύουν στις απέραντες δυνατότητες κάθε ανθρώπου με εγκεφαλική παράλυση, φτάνει να του δίνονται ίσες ευκαιρίες. Γι’ αυτό, προσπαθεί για την άρση των φραγμών και την άνετη τοποθέτηση του ατόμου με αναπηρίες μέσα στην φυσιολογική κοινωνία των συνανθρώπων του.
Η ίδρυση Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, όπως η ΣΤΕΓΗ «ΑΡΙΑΔΝΗ», είναι μια από τις πιο επείγουσες ανάγκες αυτής της εποχής. Η Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης «ΑΡΙΑΔΝΗ» θα δώσει σπίτι, οικογενειακή θαλπωρή, φροντίδα και αγάπη.
Το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας είναι ένα ιστορικό Ίδρυμα παροχής παιδικής προστασίας στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Χατζηκυριακό και την σύζυγό του Μαριγώ το 1889, εγκαινιάστηκε το 1904 κι έκτοτε, το Ίδρυμα μετρά πάνω από 100 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας με ολοκληρωμένη & συστηματική φροντίδα και υποστήριξη σε κορίτσια ηλικίας από 6 ετών, που οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και προέρχονται από διάφορα πολιτισμικά περιβάλλοντα. Προσφέρει στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση, ηθική διαπαιδαγώγηση, συμβουλευτική και συναισθηματική υποστήριξη με την βοήθεια ειδικών λειτουργών, επιμορφωτικές και εξωσχολικές δράσεις, οικονομική στήριξη στις μαθήτριές του που σπουδάζουν σε Α.ΕΙ. και Τ.Ε.Ι. ενώ ταυτόχρονα συντρέχει οικονομικά σε περιπτώσεις αποφοίτων μαθητριών, που αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα υγείας και δεν μπορούν να εργαστούν.
Ο ΕΡΜΗΣ είναι Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικό, αναγνωρισμένο ως Ειδικώς Φιλανθρωπικό Σωματείο. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ (Π.Ο.Σ.Γ.Κ.Α.με.Α.) και δια αυτής στην Εθνική Συνομοσπονδία ΑμεΑ (Ε.Σ.Α.με.Α.). Ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1988 από γονείς, κηδεμόνες & φίλους Ατόμων με Αναπηρίες (Νοητική Αναπηρία- Σύνδρομο Down -Αυτισμός–Κινητικές και Πολλαπλές Αναπηρίες).
Η ιδέα για τη δημιουργία του προήλθε από την μεγάλη ανάγκη που υπήρχε για ένα κατάλληλο πλαίσιο & από την ευθύνη του γονιού για το ανάπηρο παιδί του. Έγινε γρήγορα μια από τις πιο μεγάλες δομές για τα άτομα με αναπηρίες στην Ελλάδα. Σήμερα παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες σε 100 ενήλικες ΑμεΑ και στις οικογένειές τους.
Ο ΕΡΜΗΣ πραγματοποιεί πολλές δράσεις & προγράμματα – πρωτοπόρα & καινοτόμα καθώς και πολλές συνεργασίες με αντίστοιχα κέντρα στο εξωτερικό. Πάνω από 1600 άτομα κυρίως με νοητική αναπηρία & Σύνδρομο Down εκπαιδευτήκαν αυτά τα χρόνια και κατάφεραν την κοινωνικοοικονομική ένταξή τους.
Το Κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας ΑμεΑ ΚΔΗΦ του ΕΡΜΗ είναι πιστοποιημένο από τις αρμόδιες αρχές. Παρέχει καθημερινά μεταφορά με σχολικά, γεύματα, δράσεις δημιουργικής απασχόλησης, ψυχαγωγία, εσωτερικά & εξωτερικά προγράμματα, εκπαίδευση στη διαχείριση των προσωπικών αναγκών σε θέματα υγιεινής και αυτοεξυπηρέτησης.
Tα Παιδικά Χωριά SOS είναι μία διεθνής οργάνωση που ιδρύθηκε το 1949 στο Τιρόλο της Αυστρίας, από τον Herman Gmeiner.
Με τη γενναιόδωρη στήριξη δωρητών, υποστηρικτών και φίλων, το όραμα του Herman Gmeiner να παρέχει ένα οικογενειακό περιβάλλον γεμάτο αγάπη για κάθε παιδί και να βοηθά τις οικογένειες να παραμένουν ενωμένες παρά τις όποιες δυσκολίες, όλο και μεγάλωνε.
Σήμερα, τα Παιδικά Χωριά SOS λειτουργούν σε 136 χώρες, βοηθώντας χιλιάδες παιδιά μέσα από προγράμματα εναλλακτικής φροντίδας και πρόληψης, σχολεία, Κέντρα Υγείας και άλλες υπηρεσίες προς τις τοπικές κοινωνίες.
Στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1975 και πλέον λειτουργούν 4 Παιδικά Χωριά SOS, 2 Στέγες Νέων, 2 Ξενώνες Βρεφών SOS, 10 Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας και 6 Κέντρα Μαθησιακής και Παιδαγωγικής Υποστήριξης.
Ο θεσμός των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.) αριθμεί 30 χρόνια παρουσίας, με πρώτο το Κ.Π.Ε. Κλειτορίας Αχαΐας που ξεκίνησε το 1993. Το δίκτυο των Κ.Π.Ε. αριθμεί σήμερα 53 κέντρα σε όλη την Ελλάδα.
Τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης είναι ένα δίκτυο αποκεντρωμένων αειφόρων δημόσιων εκπαιδευτικών δομών του Υ.ΠΑΙ.Θ., με αντικείμενο την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την υποστήριξή της σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Απώτερος στόχος της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι η καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης και η ευαισθητοποίηση των μαθητών ώστε να αντιλαμβάνονται το περιβάλλον ολιστικά αλλά και να το προσεγγίζουν διεπιστημονικά. Μέσω της δράσης των Κ.Π.Ε., αναπτύσσονται, προωθούνται και υλοποιούνται πρότυπες μέθοδοι εκπαίδευσης με γνώμονα τη διαφύλαξη του Περιβάλλοντος και την Αειφόρο Ανάπτυξη.
Το IΔΡΥΜΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ (Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ.), ΝΠΙΔ που εποπτεύεται από τον ΥΠΑΙΘ, αποτελεί τον υπεύθυνο φορέα υλοποίησης της Πράξης «Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) – Περιβαλλοντική Εκπαίδευση – Β’ κύκλος», η οποία συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και από Εθνικούς Πόρους.
Το 1896 ο νομικός και φιλότεχνος Αλέξανδρος Σούτσος άφησε με διαθήκη τη συλλογή του και την περιουσία του στο κράτος με σκοπό τη δημιουργία ενός «Μουσείου Καλών Τεχνών». Τελικά η Εθνική Πινακοθήκη άρχισε τη λειτουργία της με το νόμο της 10ης Απριλίου του 1900 και την μετάκληση του ζωγράφου Γεώργιου Ιακωβίδη από το Μόναχο, που διορίστηκε στη θέση του Εφόρου στις 28 Ιουλίου του 1900. Τα έργα που παραδόθηκαν στη νεοϊδρυθείσα Πινακοθήκη ανέρχονταν σε 258 και προέρχονταν από τις συλλογές του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου, ενώ το 1901 προστέθηκαν σ’ αυτά και τα 107 έργα της δωρεάς του Αλέξανδρου Σούτσου.
Η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και διοικείται από εννεαμελές Διοικητικό Συμβούλιο. Ο θεσμικός ρόλος της Εθνικής Πινακοθήκης είναι η συλλογή, διαφύλαξη, συντήρηση, μελέτη και εκθέση έργων τέχνης, με σκοπό την αισθητική καλλιέργεια του κοινού, την δια βίου εκπαίδευση μέσα απο την τέχνη και την ψυχαγωγία που αυτή προσφέρει, αλλά και την αυτογνωσία των Ελλήνων με τη βοήθεια της ιστορίας της τέχνης, η οποία εκφράζει σε συμβολικό επίπεδο τον εθνικό βίο.
Το Πολεμικό Μουσείο εγκαινιάσθηκε τον Ιούλιο 1975 και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Αποστολή του είναι η συγκέντρωση, διαφύλαξη και έκθεση πολεμικών κειμηλίων, η μελέτη, τεκμηρίωση και προβολή των Αγώνων του Ελληνικού Έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με σκοπό την τόνωση της εθνικής μνήμης και την προβολή της ιστορικής συνέχειας και ενότητας τον Ελληνισμού. Λειτουργεί ως χώρος συντήρησης και διαφύλαξης κειμηλίων, ενθυμίων, διοργάνωσης περιοδικών εκθέσεων, έρευνας και μελέτης.
Το Μουσείο επιχειρεί να συστηματοποιήσει και να διευρύνει την εκπαιδευτική του αποστολή με την υποστήριξη διαφορετικών κατηγοριών επισκεπτών, μέσα από την επεξεργασία πολλών και διαφορετικών βιωματικών προγραμμάτων. Στοχεύει να φέρει μαθητές και εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων σε δημιουργική επαφή με τα εκθέματα των συλλογών του καθώς και περιοδικών εκθέσεων.
Η απώλεια όρασης είναι μία σύνθετη αναπηρία με πολλές παθήσεις και διαφορετικές ανάγκες. Μέσω του οπτικού μας πεδίου , εισπράττουμε σχεδόν το 80% του κόσμου που μας περιβάλει.
Η φυσική επαφή είναι ζωτικής σημασίας για τα άτομα με αναπηρία όρασης προκειμένου να αλληλοεπιδρούν με τον κόσμο, όπου απαιτείται η καθημερινή , άμεση επαφή με άλλα άτομα και επιφάνειες.
Το Μουσείο Αφής κατατάσσεται σε ένα από τα πέντε μουσεία αφής σε όλο τον κόσμο. Δίνει την δυνατότητα στους επισκέπτες του να προσεγγίσουν την πολιτιστική μας κληρονομιά μέσα από ένα άλλο πρίσμα , ανοίγοντας νέους ορίζοντες γνώσης και κατανόησης της πραγματικότητας , γεγονός που αφορά βλέποντες και μη.
Tο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1918 με την επωνυμία «Μουσείον Ελληνικών Χειροτεχνημάτων». Από το 1959 μέχρι πρόσφατα ονομαζόταν «Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης». Οι συλλογές του περιλαμβάνουν αντικείμενα της καθημερινής ζωής και των εθιμικών εκδηλώσεων, του σπιτιού και της εργασίας, χρηστικά και διακοσμητικά, που χρονολογούνται από τον 18ο έως και τον 20ο αιώνα.
Σήμερα, εκατό χρόνια μετά την ίδρυσή του, το Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού ετοιμάζει το νέο του σπίτι. Στην καρδιά της πόλης, στο Μοναστηράκι, κρύβεται, σαν καλά φυλαγμένο μυστικό, μια ολόκληρη γειτονιά της παλιάς Αθήνας. Εδώ, η μακραίωνη ιστορία της πόλης ξεδιπλώνεται σε ένα μωσαϊκό από κτηριακά κατάλοιπα: το υστερορρωμαϊκό τείχος, μια παλαιοχριστιανική βασιλική του 5ου αιώνα, η πύλη και η κρήνη του περίφημου αρχοντικού Χωματιανού-Λογοθέτη του 17ου αιώνα, ένα εκκλησάκι του 17ου αιώνα και η οικία Δραγούμη μπλέκονται με σπίτια και παράσπιτα του 19ου και του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.
Στη γειτονιά αυτή, το Μουσείο οργανώνει τη νέα μόνιμη έκθεσή του. Κάθε σπίτι της φιλοξενεί και μια θεματική ενότητα που πραγματεύεται μια πτυχή του νεότερου ελληνικού πολιτισμού. Δημιουργείται έτσι ένα ιδιαίτερο «πολιτιστικό τοπίο» που διατρέχει τον ευρύτερο πολεοδομικό ιστό της ιστορικής Αθήνας.
Το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου ιδρύθηκε το 2013 στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων για να αναδείξει την ιστορία του παλιού εργοστασίου φωταερίου που παρείχε ενέργεια και φωτισμό στην Αθήνα για σχεδόν 130 χρόνια.
Είναι ένα σύγχρονο μουσείο, ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους, που ερευνά, συλλέγει, συντηρεί, ερμηνεύει και εκθέτει υλικά και άυλα τεκμήρια του παλαιού εργοστασίου φωταερίου, ενός σπάνιου για τα ευρωπαϊκά δεδομένα βιομηχανικού μνημείου.
Η συλλογή του περιλαμβάνει ένα σημαντικό αριθμό συσκευών που σχετίζονται με την παραγωγή φωταερίου, εργαλεία, μηχανήματα και εξοπλισμό, τεκμήρια από το ίδιο το εργοστάσιο καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Νέες τεχνολογίες, 3D προβολές, διαδραστικές εφαρμογές σε συνδυασμό με ιστορικά τεκμήρια και μοναδικό οπτικοακουστικό υλικό εμπλουτίζουν τη μουσειακή εμπειρία.
Το Πειραματικό Σχολείο του Π.Τ.Δ.Ε. Πανεπιστημίου Αθηνών είναι πολυπληθές, πολυσυλλεκτικό, με συνύπαρξη 3 διαφορετικών σχολικών σχηματισμών (12θέσιο, 3θέσιο, μονοθέσιο), τη λειτουργία Ομίλων Δημιουργικών Δραστηριοτήτων στην μεσαία ζώνη προγράμματος (π.χ. Εικαστικός Όμιλος, Όμιλος Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, Αρχαίου Θεάτρου κλπ.), πλήθος καινοτόμων δράσεων και πρωτοποριακών προγραμμάτων, σε συνεργασία με επίσημους εθνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς για την παιδεία, την τέχνη και τον πολιτισμό, με αποστολή την ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού και την ενίσχυσή του σε οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο.
Το 28ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών ιδρύθηκε το 2000 για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των κατοίκων οι οποίοι μετεστεγάστηκαν στην περιοχή του στρατοπέδου Καποτά, μετά το σεισμό που έπληξε την Αθήνα το 1999.
Το Σχολείο λειτουργεί με οχτώ τμήματα στο πρωϊνό πρόγραμμα, τμήμα ένταξης, τάξη υποδοχής και δύο τμήματα στο Ολοήμερο. Από το σχολικό έτος 2011-12 λειτουργεί στο Σχολείο εργαστήριο πληροφορικής με εξοπλισμό που χορηγήθηκε ύστερα από χορηγία του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος». Επίσης κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2014-15 ιδρύθηκε σχολική βιβλιοθήκη, μετά την παραχώρηση μιας επιπλέον αίθουσας διδασκαλίας από τον ΟΣΚ. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν δύο στέγαστρα που χρησιμοποιούνται κατά την παραμονή των μαθητών στο προαύλιο. Επιπλέον, κατά τα έτη 2018-19 και 2019-20, έγιναν παρεμβάσεις στον αύλειο χώρο επίστρωση με χλοοτάπητα, γήπεδο ποδοσφαίρου, γήπεδο βόλεϊ.
Το Σχολείο υλοποιεί πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων με στοχευμένες δράσεις,
Το σχολείο ιδρύθηκε το 1965, με ΦΕΚ ίδρυσης 123/29-06-1965 τ. Α΄. Το 1974 λόγω της μεγάλης αύξησης των μαθητών (έρχονταν πολλά παιδιά από τη γειτονική περιοχή του Δήμου Ιλίου) ενοικιάστηκε κτίριο στην οδό Βύρωνος αρ. 6 και λειτούργησε ως 12/θέσιο.
Το 1994 μεταστεγάστηκε σε καινούριο ιδιόκτητο κτίριο στην οδό Κορωναίου 4 (τέρμα Κορωναίου). Το σχολείο, στην οδό Κορωναίου, λειτούργησε με οργανικότητα 10/θέσιου. Το 1999 πήρε την επωνυμία «Αδαμάντιος Κοραής». Το σχολείο εντάχθηκε στην πιλοτική εφαρμογή των 28 Πειραματικών Ολοήμερων Σχολείων υπό την αιγίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και µε την Υπουργική απόφαση Φ50/116/72388/Γ1/11-07-2003, ορίστηκε ως Πειραματικό Ολοήμερο Σχολείο. Το 2020 το σχολείο ορίστηκε με το ΦΕΚ 2847/2020, μ. Φ.7/79511/ΓΔ4/24-6-2020, κατόπιν της υπ’ αρ . πρωτ.Φ.7/79511/ΓΔ4/24-6-2020 απόφασης της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων για την εφαρμογή της πιλοτικής δράσης «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με σκοπό την ενίσχυση της καλλιέργειας ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής και δεξιοτήτων τεχνολογίας και επιστήμης στους μαθητές και στις μαθήτριες.
Το κτίριο “Αριστοτέλης”, στη γωνία των οδών Μαρασλή και Σουηδίας, δίπλα στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, οικοδομήθηκε το 1929 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Νικόλαου Μητσάκη (1899-1941). Στο σχολικό συγκρότημα του Μαρασλείου (σε ένα παλαιότερο και ένα νεότερο κτήριο της δεκαετίας του ΄70), συστεγάζονται συνολικά τέσσερα σχολεία, το 10ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, ένα 12/θέσιο, ένα 3/θέσιο και ένα μονοθέσιο Πειραματικό Δημοτικό. Είναι ιδανική κοινωνία αυτή όπου όλα τα παιδιά, ειδικής ή γενικής εκπαίδευσης συγχρωτίζονται, κάνουν παρέα και παίζουν μαζί στα διαλείμματα, συμμετέχουν από κοινού στις σχολικές εκδηλώσεις.
Στο 10ο Ειδικό Δημοτικό του Μαρασλείου, όπου φοιτούν παιδιά κυρίως με νοητική στέρηση και αυτισμό, αναπτύσσονται προγράμματα συνεκπαίδευσης, βιωματικές δράσεις για μαθητές με χαμηλή λειτουργικότητα, όπως θεατρικά, μουσικά παιχνίδια και δημιουργικά εργαστήρια καθώς και πολύ ενδιαφέρουσες δράσεις κοινωνικής ευαισθητοποίησης & εξοικείωσης με την αναπηρία.
Το 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο της Καλλιθέας, ξεκίνησε την λειτουργία του το 1982 σαν μονοθέσιο Δημ. Σχολείο, που φιλοξενούσε τέσσερις μαθητές. Την επόμενη χρονιά, έγινε 2/θέσιο και συστεγάστηκε με το 5ο και το 21ο Δημοτικό Σχολείο, σε μία αίθουσα, χαμηλών προδιαγραφών, στον ισόγειο χώρο του σχολικού συγκροτήματος. Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, το Σχολείο φιλοξενούσε παιδιά λειτουργικά, ενώ πιο δύσκολες περιπτώσεις εξυπηρετούνταν από όμορα σχολεία.
Το Σχολείο, από το Σεπτέμβριο του 2014 μεταφέρθηκε προσωρινά, στο Σχολικό συγκρότημα της οδού Μαντζαγριωτάκη 12. Υλοποιεί πλήθος πρωτοποριακών και καινοτόμων δράσεων, συμμετέχει δε σε Προγράμματα Συνεκπαίδευσης, σε Πανελλήνιους & Ευρωπαϊκούς Σχολικούς Διαγωνισμούς.
Το 1ο Ειδικό Δημοτικό συστεγάζεται με το 1ο Ειδικό Νηπιαγωγείο Καλλιθέας. Μεταξύ των σχολείων υπάρχει πάρα πολύ καλή συνεργασία και αλληλεγγύη, γεγονός που συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία τους αλλά και στην δημιουργία άριστης εικόνας που διαχέεται στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Το 1983, με το ΠΔ 137, ιδρύεται Σχολή Επαγγελματικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Σ.ΕΙ.Ε.Ε.) με έδρα την Αθήνα. Σκοπός της Σχολής αυτής είναι η παροχή γενικής στοιχειώδους θεωρητικής και κυρίως, πρακτικής επαγγελματικής εκπαίδευσης στους νοητικά καθυστερημένους εκπαιδεύσιμους εφήβους, με φοίτηση διάρκειας μέχρι τεσσάρων ετών, σε τμήματα ειδικοτήτων. Το Σεπτέμβριο του 2007 το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ Καλλιθέας μετακομίζει στο νεόδμητο κτήριο του Ο.Σ.Κ επί της Αργοστολίου 65 στον Άγιο Δημήτριο και μετανομάζεται σε Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Αγίου Δημητρίου-Καλλιθέας
Το σχολείο παρέχει στους μαθητές γενική και κυρίως πρακτική επαγγελματική εκπαίδευση ανάλογη με τις ικανότητες και δυνατότητές τους. Ειδικότερα, επιδιώκει την ολόπλευρη και αποτελεσματική ανάπτυξη, την ένταξη στην παραγωγική διαδικασία, την αλληλοαποδοχή τους με το κοινωνικό σύνολο και την ισότιμη κοινωνική τους εξέλιξη. Παράλληλα, το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ στοχεύει στην ενημέρωση προς κάθε κατεύθυνση, για την αλλαγή στάσης και νοοτροπίας όλων μας απέναντι στα άτομα με ειδικές ανάγκες, για να αναγνωριστεί τελικά, στην κοινωνία μας η ανθρώπινη αξία και η αξιοπρέπεια.
Το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. στελεχώνεται από Εκπαιδευτικό προσωπικό Α/θμιας Εκπαίδευσης, Δασκάλους Ειδικής Αγωγής, Εκπαιδευτικό προσωπικό Β/θμιας Εκπαίδευσης & Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό.
Στις Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων εφαρμόστηκε εβδομαδιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είκοσι (20) ωρών (τέσσερις ώρες ημερησίως) που καλύπτει τη διδασκαλία της ελληνικής, των μαθηματικών, των αγγλικών και των ΤΠΕ, ενώ θα περιλαμβάνει καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες. Οι Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων λειτουργούν είτε εντός των κέντρων φιλοξενίας είτε εντός των σχολικών μονάδων κατά το απογευματινό πρόγραμμα (14:00-16:00), ώστε να μην επιβαρύνουν οργανωτικά τις σχολικές μονάδες. Ως εκπαιδευτικό σχήμα οργανώθηκε στη βάση ενός ανοιχτού προγράμματος σπουδών που να ανταποκρίνεται στις προαναφερθείσες ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών προσφύγων, ώστε να διαμορφωθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη σχολική τους επιτυχία στο μέλλον είτε στο ελληνικό είτε σε άλλο εκπαιδευτικό σύστημα.
Οι ΔΥΕΠ από το Κέντρο φιλοξενίας Μαλακάσας λειτουργούν στο Δημοτικό Σχολείο Μαλακάσας, 1ο Δ.Σ. Αυλώνα, 1ο Δ.Σ. Σκάλας Ωρωπού & Νέων Παλατίων.
https://migration.gov.gr/ris/perifereiakes-monades/domes/kyt-malakasa/
«Η εκπαίδευση στις φυλακές είναι ένα μέσο αποκατάστασης και ανακατεύθυνσης. Αν αφεθεί κάποιος κρατούμενος να έχει τα ίδια προσόντα και δεξιότητες με αυτά που είχε όταν μπήκε στη φυλακή, το πιο πιθανό είναι να ασχοληθεί στο μέλλον με τις ίδιες δραστηριότητες, όπως άλλωστε έκανε και πριν». Αυτό υποστηρίζει ο Νίκος Αρμένης, π. Προϊστάμενος του 2ου Δημοτικού Σχ. Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ) και νυν Σύμβουλος-Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών, ο οποίος ανήκει στους υπέρμαχους της ιδέας «ανοιχτή φυλακή προς την κοινωνία».
Το Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών, η μοναδική φυλακή με περισσότερες από 400 γυναίκες, είναι μια φυλακή διαφορετική από τις άλλες. Διαθέτει πολλές δραστηριότητες για να αξιοποιούν καλύτερα τον χρόνο του εγκλεισμού τους οι κρατούμενες, ιατρείο με όλες τις βασικές ειδικότητες και εξωτερικούς ιατρούς αλλά και κατάλληλες υποδομές, προκειμένου να φιλοξενεί τα ανήλικα παιδιά έως τριών ετών, που διαμένουν εκεί ατομικά μαζί με τις έγκλειστες μητέρες τους.
Πέραν της ιατρικής πρόνοιας, οι φυλακές της Θήβας δίνουν δυνατότητες εκπαίδευσης και ευρύτερης επιμόρφωσης στις κρατούμενες. Στο κατάστημα λειτουργούν το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ελεώνα και το 1ο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας ΣΔΕ Ελεώνα. Εντός της φυλακής λειτουργούν συστηματικά ομάδες χορού και γυμναστικής, θεατρική ομάδα, ενώ παραδίδονται μαθήματα Η/Υ, εικαστικών τεχνών (γλυπτικής, ζωγραφικής).
Το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ) αποτελεί χώρο κράτησης για νεαρούς κρατουμένους ηλικίας από 18 έως 21 ετών ενώ κατ’ εξαίρεση παραμένουν και κρατούμενοι μεγαλύτερης ηλικίας για λόγους εργασίας ή εκπαίδευσης. Οι κρατούνται του καταστήματος είναι σήμερα οι περισσότεροι αλλοδαποί, με σοβαρά κυρίως κοινωνικά προβλήματα και με ουσιαστική έλλειψη οικογενειακού στηρίγματος.
Ο νέος Σύμβουλος-Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Ε.Κ.Κ.Ν.Α. είναι ο Πέτρος Δαμιανός, π. Διευθυντής Γυμνασίου–Λυκείου Ε.Κ.Κ.Ν.Α. , όπου μαζί με το Δημοτικό και το ΙΕΚ, είναι σχολεία που λειτουργούν στο κατάστημα θεσμοθετημένα και υπάγονται στο εθνικό σύστημα παιδείας για την υποστήριξη των κρατουμένων. Για το λόγο αυτό, υλοποιούνται πολλά προγράμματα αγωγής υγείας, περιβάλλοντος, πολιτιστικά, projects Erasmus και πραγματοποιούνται πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Στο Ε.Κ.Κ.Ν.Α. λειτουργούν εργαστήρια με ομάδες δημιουργικής δράσης όπως θεατρικό εργαστήρι, η μουσική ομάδα Homo Cratumenus, εκδίδεται η σχολική εφημερίδα του Γυμνασίου-Λυκείου «ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΑΤΑΣ» κ.ά.
Η ιστορία του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτειο», ξεκινάει την 1η Οκτωβρίου 1887 όταν πρωτοάνοιξε τις πύλες του με την ονομασία «ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΝ ΖΩΡΖΗ ΚΑΙ ΤΑΡΣΗΣ ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΟΥ» και δύναμη 110 κλίνες.
Σήμερα, μετά από 137 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας και κοινωνικής προσφοράς, διαθέτει 304 αναπτυγμένες ενδονοσοκομειακές ψυχιατρικές κλίνες και 205 εξωνοσοκομειακές κλίνες σε Μονάδες και προγράμματα Ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (Οικοτροφεία, Ξενώνες, Προστατευόμενα διαμερίσματα). Στελεχώνεται με 550 άτομα υψηλής επιστημονικής κατάρτισης και εξυπηρετεί περίπου 15.000 ασθενείς τον χρόνο, αποτελώντας δικαίως ένα από τα αρτιότερα και σημαντικότερα ειδικά Νοσοκομεία της χώρας μας.
Οι Εξωνοσοκομειακές δομές του Νοσοκομείου λειτουργούν σαν το δεύτερο βήμα στην προσπάθεια ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης των ψυχικά ασθενών του νοσοκομείου μετά από την παραμονή τους κυρίως στους ενδονοσοκομειακούς Ξενώνες. Οι δομές αυτές σκοπό έχουν να καλύψουν τη στεγαστική και εργασιακή αποκατάσταση των ασθενών.